DOSTĘPNOŚĆ
Niezawodność obejmuje dostępność, bezpieczeństwo, trwałość, ekonomikę oraz wpływające na nie czynniki (niezawodność operacyjna, łatwość konserwacji, responsywność utrzymania ruchu, warunki użytkowania i wpływ operatorów).
DOSTĘPNOŚĆ
Norma Europejska definiuje dostępność następująco:
„Zdolność obiektu do utrzymywania się w stanie umożliwiającym wypełnianie wymaganych funkcji w danych warunkach, w danej chwili lub w danym przedziale czasu, przy założeniu, że są dostarczone wymagane zewnętrzne funkcje wspomagające.”
Uwaga: Dostępność zależy od kombinacji charakterystyk niezawodności, łatwości konserwacji i responsywności utrzymania ruchu.
NIEZAWODNOŚĆ OPERACYJNA
Miarą niezawodności jest Średni czas działania między uszkodzeniami (MOTBF). Jest to okres między ostatnim działaniem korekcyjnym na skutek błędu aż do wystąpienia kolejnego błędu. Dzięki monitorowaniu stanu maszyny czas między uszkodzeniami może zostać wydłużony, co prowadzi do wyższego stopnia niezawodności.
Niezawodność operacyjna to zdolność wykonywania wymaganych funkcji w danych warunkach.
ŁATWOŚĆ KONSERWACJI
Średni czas do przywrócenia (MTTR) jest miarą łatwości konserwacji systemu. MTTR to średni czas potrzebny w celu naprawy wadliwego działania. Średni czas do przywrócenia najłatwiej dostosować na etapie konstruowania maszyny. Ulepszając dostępność i funkcje wspomagające można podnieść poziom łatwości konserwacji.
Łatwość konserwacji to miara łatwości wykrywania, umiejscawiania i korygowania awarii urządzenia lub
systemu.
RESPONSYWNOŚĆ UTRZYMANIA RUCHU
Obsługę techniczną można opisać jako średni czas oczekiwania na działanie związane z obsługą techniczną. Czynniki, które prowadzą do poprawy wsparcia, obejmują planowanie działań związanych z utrzymaniem oraz zapewnienie dostępności, wysokiej jakości dokumentacji technicznej.
Możliwość wsparcia opisuje zdolność organizacji utrzymania do zapewnienia zasobów wymaganych do utrzymania.
NIEZAWODNOŚĆ
Niezawodność operacyjna i łatwość konserwacji biorą pod uwagę zdolność systemu technicznego do sprostania potrzebom dostępności, podczas gdy responsywność utrzymania ruchu opisuje zdolność organizacji zajmującej się utrzymaniem ruchu do skutecznego korygowania awarii. Te trzy czynniki są z kolei określane pewną liczbą podczynników i działań konserwacyjnych.
KLUCZOWE WSKAŹNIKI EFEKTYWNOŚCI
Norma europejska EN 15341:2007 Utrzymanie ruchu – Kluczowe wskaźniki efektywności
W celu skutecznego poradzenia sobie z działaniami konserwacyjnymi ważne jest, żeby mierzyć, co robimy, jak często i jak dobrze to robimy. Musimy w tym celu zidentyfikować pewną liczbę wartości liczbowych, które nazywane są często kluczowymi wskaźnikami efektywności (ang.key performance indicators – KPI). Poniższy schemat przedstawia kilka przykładów zaczerpniętych z normy zawierającej 71 dostępnych kluczowych wskaźników efektywności zdefiniowanych dla trzech różnych kategorii. Wybierz ogólny kluczowy wskaźnik efektywności z każdej kategorii, która zwiększa wartość działania konserwacyjnego w czasie i do której cała załoga może się odnieść.
